مقایسه کارایی فرایند های الکتروکواگولاسیون و الکتروفنتون با الکترود آهن در حذف نیترات از محلول های آبی

سابقه و هدف: آلودگی منابع آبی به نیترات مشکلات عدیده زیست محیطی را ایجاد نموده است. از این رو در این مطالعه حذف نیترات از محلول های آبی با استفاده از فرایندهای الکتروکواگولاسیون و الکتروفنتون با استفاده از الکترود آهن مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، یک راکتور الکتروکواکولاسیون و الکتروفنتون در مقیاس آزمایشگاهی با حجم تقریبی یک لیتر مجهز به 4 الکترود از جنس آهن به ابعاد 200 × 20 × 2 میلی متر به منظور حذف نیترات مورد استفاده قرار گرفت. تأثیر پارامترهای بهره برداری از قبیل غلظت اولیه نیترات، شدت ولتاژ جریان، ph محیط، غلظت های مختلف پراکسید ئیدروژن (در فرایند الکتروفنتون) و زمان تماس بررسی شد. یافته ها: نتایج آزمایشات نشان داد که غلظت اولیه نیترات، ph مختلف محلول، شدت ولتاژ های جریان، غلظت اولیه پراکسید هیدروژن و زمان تماس در میزان حذف نیترات تأثیرگذار بوده است. بر پایه نتایج حاصل از این مطالعه بالغ بر 88 درصد نیترات در شرایط بهینه بهره برداری (8 = ph، شدت ولتاژ 30 ولت در غلظت نیترات ورودی 100 میلی گرم در لیتر) در زمان 60 دقیقه در فرایند الکتروکواگولاسیون حذف شد. همچنین کارایی فرایند الکتروفنتون در شرایط بهینه بهره برداری 93 درصد بود. استنتاج: بر اساس نتایج این مطالعه، فرایندهای الکتروکواگولاسیون و الکتروفنتون قادر به حذف مقادیر بالای نیترات از محلول های آبی هستند. هر چند فرایند الکتروفنتون کارایی بالاتری در حذف نیترات در زمان تماس کمتر را داشته است.